Spinomedularni disrafizam
Najčešći oblik spinomedularnog diz- rafizma je cistična spina bifida. Termin označava anomaliju kičmenog stuba i nervnog sistema. Ispoljena je defektom pršljenskih lukova, spinalnih nastavaka pršljenova, ne retko gibusom na mestu defekta, udruženim sa vrećastim prolapsom tkiva koje sadrži nervne elemente sa njihovim omotačima (mijelomeningocele) ili samo omotače unutar kojih je likvor (menin- gocela). Učestalost cistične spine bifide je približno 1 do 2 na 1000 živorođenih, sa značajnim geografskim i etničkim varijacijama. Odnos među polovima je 2 : 1 za ženski pol.
Distalno od mesta lezije u najtežim slučajevima tipičan nalaz je plegija ili teška pareza donjih ekstremiteta sa deformacijama stopala.
Rana operacija je najvažniji čin lečenja. Njome se sprečava ascedentna infekcija, čuvaju motorne, senzitivne i mentalne funkcije i obezbeđuju uslovi za kontinuirani razvoj nervnog tkiva i kozmetsku rekonstrukciju. Optimalno vreme je u toku prva dva dana po rođenju. Ovaj termin je apsolutan za malformacije kod kojih postoji defekt kožnog omotača.
