Povrede trudnice i novorođenčeta u porođaju

Najčešće povrede u porođaju su rascepi grlića, vagine i međice, ruptura materice ih susednih organa (mokraćna bešika, rektum), kao i povrede koštanog dela porođajnog kanala (luksacija trtične kosti, ruptura simfize).

Razloge za ekspertizu predstavljaju uglavnom smrt trudnice na porođaju, njena dugotrajna bolest i invalidnost, odnosno smanjenje radne sposobnosti.

Povrede novorođenčeta pri porođaju mogu nastati slučajno ili artificijalno (zadesno, pri ukazivanju pomoći, ih, što je zaista retko, zlo-namerno, u cilju usmrćivanja ploda). Najčešće spontane povrede novorodjenčeta u porođaju su intrakranijalna krvarenja, prelom baze lobanje, prelomi parijetalnih kostiju, ključne kosti, gornjih i donjih ekstremiteta, zatim povrede živaca, povrede unutrašnjih organa, porođajni naduvi, pneumotoraks, pneumomedijastinum, itd.

Iznenadna smrt trudnice, porodilje ih babi-njare je po pravilu neočekivana i predstavlja šok, ne samo za rodbinu i bhžu okolinu, nego i za zdravstvene radnike. Smrt trudnice može biti prirodna ih posledica nesreće, a nekad nastaje zbog krivičnog dela nesavesnog lečenja bolesnika. Najčešći uzroci smrti trudnice su krvarenje iz genitalnih organa, uglavnom iz materice, ekstra-genitalna krvarenja, cerebralna apopleksija, embohja vazduhom ih plodovom vodom, trom-boembolija, eklampsija, zadesi pri anesteziji, prethodna oboljenja srca i drugih organa.

Dužnosti lakara pri iznenadnoj smrti trudnice su da primeni sve savremene mere reanimacije i terapije (a), da verifikuje smrt pacijentkinje (b), da vodi preglednu medicinsku dokumentaciju, kojom omogućava istražnim organima potpuni uvid u dijagnostičke, terapijske i reanimacijske postupke (c), a takođe i da traži sudsko-medicinsku obduk­ciju kod nejasnog uzroka smrti.