Šta je pacemaker?

Pacemaker je uređaj koji se koristi u slučajevima blokade normalnog sprovođenja srčanih električnih impulsa. Obično se ugrađuje kada broj otkucaja kuca padne ispod 30-40 u minuti, što je povezano sa simptomima poput vrtoglavice, ili gubitka svesti, a u najtežim slučajevima dolazi do srčanog popuštanja.

Razlog poremećene srčane aktivnosti ne mora uvek biti poznat. Najčešće ga povezujemo sa bolestima srčanog sprovodnog sistema, koronarnom bolešću srčanih krvnih sudova, bolestima srčanog mišića, ili kongenitalnim srčanim defektima.

Sam pacemaker (električni stimulator) sastoji se od elektrode, koja se postavlja u desnu srčanu komoru i male baterijske jedinice sa zatvorenim strujnim krugom koja proizvodi stimulirajući signal, a koja se postavlja potkožno, uglavnom u području levog ramena.

Elektroda se odatle pod radiološkom kontrolom uvodi u glavnu venu vrata, pa se sprovodi do vrha desne srčane kkomore. Vrh elektrode se pričvršćuje u srčani mišić desne komore.

Operacija se najčešće sprovodi pod lokalnom anestezijom. U baterijskoj jedinici smeštene su posebne baterije koje obično traju oko 10 godina. Električni krug radi na taj način, da prima električne impulse iz srca, pa se  na taj način “može razlikovati” dobar srčani ritam od patološkog. Prema tome, ukoliko je srčani ritam normalan, pacemaker se neće aktivirati, sve dok on ne postane patološki, kada elektrostimulator preuzima ritam.

Danas se elektrostimulatori uglavnom proizvode tako da se mogu reprogramirati kada je to potrebno, prema toku nečije bolesti, što se sprovodi radio signalima, ili magnetnim signalima.

Neki elektrostimulatori koriste i dve elektrode, jednu koja se ugrađuje u pretkomoru i drugu u komoru bolesnikovog srca. Time se nastoji postizanje normalnijeg srčanog ritma.

Veoma je bitno napomenuti da su potrebne redovne kontrole kod nadležnog kardiologa, jer nekada može doći do oporavka ritma, pa pacemaker nije više neophodan.