Inhibitori protonske pumpe
Derivati benziimidazola, najsnažniji inhibitori hiperaciditeta u želucu, izrazite su selektivnosti (aktivni oblik leka nastaje u sekretornom kanaliću parijetalne ćelije gde je pH manji od 2).
Stepen inhibicije lučenja želudačne kiseline zavisi od doze i dužine tretmana, a lučenje kiseline se vraća na normalu 3—4 dana nakon prestanka terapije.
INDIKACIJE: ulkusna bolest, gde brzo uklanjaju simptome i dovode zalečenja; eradikacijski tretman Helicobacter pylori.
Lekovi su izbora u terapiji i prevenciji: refluksnog ezofagitisa, Zollinger- Ellisonovog sindroma i želudačnih mukoznih lezija nastalih kao posledica delovanja NSAR-a.
UPOZORENJE: pre primene isključiti malignitet; kod bolesnika sa insuficijencijom jetre potrebno je prilagoditi dozu.
KONTRAINDIKACIJE: deca, trudnice i dojilje (zbog nedovoljno kliničkih iskustava), preosetljivost na lek.
DOZE: prilagođavaju se prema indikacijama. Antisekretorno delovanje nastaje brzo nakon primene i traje nesrazmerno dugo u odnosu na poiuvreme eliminacije iz plazme (2 h), verovatno zbog ireverzibilne inhibicije enzima koja nastaje posle upotrebe: omeprazola, ezomeprazola i pantoprazola. Lansoprazol i rabeprazol su reverzibilni inhibitori enzima pa se njihovo dejstvo može prekinuti primenom donatora SH grupa koji obnavljaju depo glutationa.
NEŽELJENA DEJSTVA: pojedinačna i retka ali raznolika: glavobolja, alergijske reakcije (svrab, kožni osip), edemi, muka, gađenje, bolovi u trbuhu, proliv, nadutost, zatvor, bolovi u mišićima i zglobovima, vrtoglavica, depresija kostne srži i povišenje jetrinih enzima.
PREDOZIRANJE: javljaju se prolazni simptomi koji nestaju u toku 1—2 dana: pospanost, glavobolja, konfuzija, zamagljen vid, suva usta, pojačano znojenje, tahikardija, muka. Leče se simptomatsko jer ne postoji antidot.
