Anomalije bebe
Urođene anomalije su nenormalnosti u razvoju sa kojima se beba rađa.
Šta treba da znate ako nosite ili ste rodili dete sa nekom urođenom anomalijom?
Mnoge anomalije je moguće otkriti još u trudnoći, a neke se prvi put uočavaju neposredno nakon rođenja ili u prvim danima života. Ima i takvih kod kojih se simptomi ispoljavaju kasnije u životu.
Ne postoji deo tela koji je u toku komplikovanog embrionalnog razvoja pošteđen od mogućih „grešaka“. Nekada se one istovremeno javljaju na više organa, kada govorimo o multiplim anomalijama. Nastaju kao posledica delovanja nekog štetnog faktora u momentu kada su se zahvaćeni organi najintenzivnije razvijali.
Na osnovu tih nenormalnosti, uz poznavanje „razvojnog kalendara“ zvanog embriogeneza, možemo i posle rođenja deteta da zaključimo u kom periodu trudnoće je nastao problem. Kako se embriogeneza odvija samo tokom prvog tromesečja trudnoće, jasno je da je ovo najosetljiviji period u razvoju ploda. Teška oštećenja koja plod pretrpi u ovom periodu dovode do spontanog pobačaja, a manja mogu dovesti do prevremenog porođaja, ali i rađanja u terminu deteta sa urođenim anomalijama. Velike, tzv. major anomalije zahtevaju lečenje, dok male, „minor“ anomalije uglavnom ne prave veće smetnje u životu (npr. savijen nožni prst).
Ne moraju sve urođene „major“ anomalije da se leče operativno. Kod nekih se prvo pokušava sa konzervativnim tretmanom, a hirurški se ostavlja za kraj – ako prethodne metode nisu dale zadovoljavajuće rezultate.
Ukoliko je operacija ipak neophodna, vreme njenog izvođenja zavisi od stepena ugroženosti deteta.
Neka deca imaju nenormalnosti hromozoma, ćelijskih struktura koje su nosioci naslednog materijala u obliku gena. Najčešći je sindrom Down, poznat u narodu kao mongoloidizam. Danas se u toku trudnoće rade razni testovi čiji zbirni rezultat određuje rizik za rađanje deteta sa ovim poremećajem. Visok rizik nalaže tzv. invazivnu dijagnostiku, tj. uzimanje plodove vode ili nekog drugog materijala punkcijom kroz trbušni zid trudnice, a pod kontrolom ultrazvuka.
Ukoliko se dokaže Daunov sindrom ili neka druga nepopravljiva anomalija koja ne daje šansu za kvalitetan život, savetuje se prekid trudnoće. Međutim, treba da znate da se uvek kada postoji šansa da se anomalija operativnim putem ispravi, bez obzira na njenu veličinu i nakaznost novorođenog deteta, prekid trudnoće ne savetuje. Današnja neonatalna, pa i prenatalna, (pre rođenja), hirurgija je dostigla visok nivo i omogućuje preživljavanje dece rođene sa velikim anomalijama, poput rascepa nepca i prednjeg trbušnog zida, bez ikakvih posledica.
