Kolposkopija
Kolposkopija (gr. koajioo – sudnica, okotceco -gledam) je veoma važan optički metod u ranoj dijagnostici maligih tumora genitalnih organa žene.
Prvu kolposkopiju uradio je Henselman 1924. godine. Od tog perioda aparati su se usavršavali, a slika se uvećavala po prindpu lupe (10-20 puta). Savremeni mikrokolposkopi, koje je u kliničku praksu uveo Antoan, sliku uvećavaju do 280 puta. Oni imaju kameru, koja emitovanjem slike na ekran omogućava edukaciju i snimanje, odnosno fotografsko praćenje promena.
Ovaj dijagnostički metod se u prindpu vrši pre bimanuelnog pregleda. Najpre se kolposkopski pregledaju spoljašnji genitalni organi, zatim se stavlja spekulum i sistematski pregleda vagina i grlić. Aplikovanjem rastvora 3% sirćetoe kiseline uklanja se sluz, a epitel grlića bubri i eventualne promene postaju vidljivije. Premazivanjem grlića Lugolovim rastvorom (rastvor joda) zdravi delovi grlića prekriveni pločasto-slojevitim epitelom dobijaju tamnobraon boju, dok delovi grlića sa cilindričnim epitelom, displazičnim epitelom i maligno tkivo, koje ne sadrži glikogen, ostaju neobojeni (jod-nega-tivni). Premazivanje grlića rastvorom joda naziva se Šilerovom (Schiller) probom.
