RUPTURA MARGINALNOG SINUSA POSTELJICE

Lezija se nalazi na ivici placente, na kojoj se posle porođaja mogu zapaziti koagulumi. Krva­renje se postepeno pojačava pri kraju trudnoće, a najjače je u toku porođaja. Krvarenje je bezbolno, krv je svetla i često se može zameniti sa krvarenjem kod placente previje. Diferencijalno-dijagnostički treba misliti i na abrupciju placente.

PREDNJAČEĆI KRVNI SUDOVI

Prednjačeći krvni sudovi [vasa praevia) nastaju kao posledica defekta u formiranju posteljice, gde je insercija pupčane vrpce velarnentozna. Ovo Stanje se viđa jednom u 2000-4000 porođaja, a perinatalni fetalni mortalitet usled rupture ovih krvnih sudova dostiže i do 75%. Krvarenje je u potpunosti fetalnog porekla, tako da, za razliku od drugih akušerskih uzroka krvarenja, majka nije ugrožena. Insercija pupčane vrpce je udaljena od posteljice i umbilikani krvni sudovi prolaze između horiona i amniona bez potpore Whartonove pihtije i ostalih tkiva placente. S obzirom da se nalaze ispred prednjačećeg dela ploda može doći do rupture ovih sudova i izolova- nog, fetalnog krvarenja. Ruptura fetalnih krvnih sudova praćena je vaginalnim krvarenjem i prame­nom srčane frekvencije ploda.

Vasa praevia mogu biti i posledica prisustva dodatnog lobusa placente. Do kidanja umbilikal-« nih krvnih sudova najčešće dolazi u vreme porođaja ih prekidanja vodenjaka, ah krvarenje može nastupiti i spontano. S obzirom da je volu­men fetalne krvi veoma mali (do 500 ml), naiz­gled beznačajno vaginalno krvarenje može doves­ti do iskrvarenja ploda. Na vasa praevia treba posumnjati kod manjeg vaginalnog krvarenja bez drugih simptoma, ali sa znacima značajnog fetal­nog distresa, u vidu fetalne tahikardije, sinusoid- nog oblika kardiografskog zapisa ili varijabilnih deceleracija, koji nastaju neposredno po prsnuću plodovih ovojaka.

Dijagnoza ovog stanja je teška. Transvaginalni kolor-Dopler može biti od koristi u postavljanju dijagnoze prednjačećih krvnih sudova. Labora­torijskim testovima moguće je utvrditi prisustvo fetalnog hemoglobina u izlivenoj krvi. U tu svhu se koristi takozvani apt test, koji se zasniva na većoj otpornosti fetalnog hemoglobina u alkalnoj sredini. Hitan carski rez praktično je jedini način da se spase plod.

RUPTURA UTERUSA

Ruptura uterusa je teško akutno stanje sa matemalnim mortalitetom od oko 40% i još većim fetalnim mortalitom. Faktori rizika su slabost zida materice (obično kao posledica hirirških ožiljaka), i povećani intrauterusni pritisak Najčešće se radi o ožiljku od prethodnog carskog reza, miomektomi- je ih korektivnih operacija na uterusu. Povećani intrauterusni pritisak se sreće kod skrivenog krva­renja kod abrupcije placente, tupe traume abdo­mena, polihidramniona, višeplodnih trudnoća. Placenta acreta, increta, i percreta su stanja u koji­ma posteljica vrši invaziju zida materice čineći ga slabijim. Invazivna mola i hroiokarcinom takođe predstavljaju faktor rizika za rupturu uterusa. Prestanak bola i iritabilnosti uterusa (a), gubitak pret­hodno normalne kontraktilnosti materice (b) i abnormalnosti srčanog rada ploda (c). Nekada je moguće palpirati delove ploda preko prednjeg trbušnog zida. Intenzitet intraabdominalnog krvarenja zavisi od veličine oštećenja na uterusu. Stvarni gubitak krvi mnogo je veći od vidljivog vaginalnog krvarenja. Dekompenzacija majke i fetusa nastaje naglo. Teško stanje pacijentkinje iziskuje hitan carski rez u cilju spasavanja ploda i kontrole krvarenja majke.