Trovanje olovom kod dece, deteta
Trovanje olovom se javlja svuda u svetu. U organizmu ne postoje metabolički procesi za koje je potrebno olovo. Izvori olova su olovni benzin i olovne boje, ali se može naći u vodi i namirnicama koje su u blizini rudnika ovog teškog metala. Najčešća trovanja olovom su kod male i predškolske dece. Simtomi trovanja su u direktnoj korelaciji sa koncentracijom olova u krvi i zavise od dužine ekspozicije. Najčešće su zahvaćeni centralni i periferni nervni sistem, gastrointestinalni trakt, neke endokrine žlezde, koštana srž, sprovodni sistem miokarda i bubrezi. Kod visoke koncentracije olova u krvi mogu se videti i sivozelenkaste promene na desnima. Prvi simptomi trovanja olovom su umor i mišićna slabost. Pored ovih simptoma javljaju se anemija, anoreksija, povraćanje, konsti- pacija, renalna tubulska disfunkcija, a u najtežim trovanjima i koma. Kognitivne promene mogu biti ireverzibilne. Olovo se dugo zadržava u organizmu, prvenstveno u kostima. Dijagnoza trovanja olovom se postavlja merenjem koncentracije olova u serumu. Prva mera u lečenju podrazumeva da se osoba sa povišenom koncentracijom olova u krvi ukloni iz kontaminirane sredine. Koncentracija olova preko 45 pg/dl zahteva medikamentoznu terapiju, odnosno pnmenu antidota. Antiđoti su helatni agensi koji vezuju olovo.