Fiziološki oblici niskog rasta
Fiziološki oblici niskog rasta obuhvataju: porodični (familijarni ili genetski) niski rast i porodično usporeni (konštitucionalni) rast. Zajedničke karakteristike te dece su proporcionalno nizak rast i obično normalna ishranjenost bez drugih simptoma i znakova bolesti.
Porodični (familijarni ili genetski) niski rast – Njegove glavne karakteristike su: (1) nizak rast umerenog stepena sa blago usporenom brzinom rastenja, tako da TV trajno prati jednu od donjih glavnih percentilnih linija ili je neznatno ispod linije trećeg percentila, (2) koštanu zrelost koja odgovara hronološkom uzrastu i (3) TV koja je u skladu sa korigovanom srednjom visinom roditelja („genetskim potencijalom rastenja”).
Porodično (konstitucionalno) usporeno rastenje – Konstitucionalno usporeno rastenje se karakteriše (1) najčešće umerenim niskim rastom (od -2 SD do -2,5 SD), (2) zaostajanjem u koštanom sazrevanju za hronološkim uzrastom većim od dve godine, (3) kasnijim početkom puberteta. Kod roditelja i drugih bližih srodnika često se nalaze podaci o niskom rastu u detinjstvu i kasnom pubertetu (češće kod očeva koji su kasno počeli da se briju i rasli znatno duže od svojih vršnjaka, a rede kod majki koje su kasno dobile menarhu).
Dijagnoza fizioloških oblika niskog rasta zasniva se na: (1) isključivanju bolesti i poremećaja koje mogu da uslove zaostajanje u rastenju, (2) izračunavanju genetskog potencijala rastenja i porodičnog modela rasta i (3) početka puberteta kod roditelja, braće i sestara i drugih bliskih srodnika. Njihovim prepoznavanjem izbe- gava se opsežno, komplikovano i skupo laboratorijsko ispitivanje. Prvenstveni zadatak lekara je da objasni uzrok niskog rasta, predoči prognozu (najčešće povoljnu) u pogledu visine u odraslom dobu i otkloni nepotrebnu zabrinutost deteta i njegovih roditelja.