Staračka dalekovidost, ili prezbiopija, presbyopia
Presbiopija ili „staračka dalekovidost” javlja se sa 45 godina, kada obim akomodacije opada ispod 4 D. To znači da je kod emetropnih osoba tačka najbližeg vida (PP) udaljena na više od 25 cm i da pri preciznom radu na blizinu (čitanje, vez i sL) dolazi do pojave nejasnih slika i astenopijskih smetnji (brzo zamaranje, bol u predelu čela). Sa daljim smanjivanjem obima akomodacije tokom godina, svaki finiji rad na blizinu postaje onemogućen.
Presbiopija se koriguje nošenjem odgovarajućih sabirnih sočiva prema principu da preostali obim akomodacije i dodatna korekcija omoguće normalan rad i na udaljenosti od 25 cm. Tako emetropne osobe stare 45 godina dobijaju kao presbiopnu korekciju + 0,75 ili +1,0 D što sa preostalim obimom akomodacije (+ 3,5 D) omogućava rad i čitanje na 25 cm. Jačina staračkih naočara povećava se svakih 5 godina za +0,75 D, sve do 70. godine kada korekcija od +4 D ostaje do kraja života.
Kod kratkovidih i dalekovidih prilikom korekcije presbiopije mora se obračunati visina refrakcione anomalije i jačina potrebne korekcije. Tako će hipermetrop od + 2 D ispoljiti svoju hiperme-tropiju pre 40-te godine starosti i pored korekcije za daljinu od + 2 D dobiti kao prve presbiopne naočare + 3D. Nasuprot tome, kod miopa se presbiopija javlja kasnije i jedan miop od – 2 D počinje da nosi presbiopne naočare od + 0,75 tek oko svoje 55. godine. Miopi naime čitaju na blizinu bez učešća akomodacije.
Prilikom korekcije presbiopije neophodno je znati i za koju radnu distancu određujemo naočare. Korekcija za vez ili čitanje teksta ne može biti ista kao kod slikanja ili rada sa kompjuterom. U tom slučaju za dobar vid na ekranu ili slikarskom platnu potrebna je nešto slabija korekcija. To su tipični primeri kada je neophodna korekcija sa trifokalnim ili multifokalnim sočivima.
