Hipoksična – hipotenzivna encefalopatija
Ova encefalopatija se javlja kod osoba sa smanjenom oksigenacijom mozga usled oboljenja srca, cirkulatornih poremećaja, bolesti pluća, kod davljenja, vešanja, trovanja CO, paralize respiratornih mišića (poli-radikuloneuritis, poliomijelitis), infarkta mi-okarda, srčanog zastoja i dr. Kada perfuzioni pritisak u mozgu padne ispod 40 mmHg, javlja se ishemija graničnih područja (hipo-kampusa, cerebeluma), ukoliko hipoperfu-zija traje duže od 5 minuta, nastupaju ireverzibilne promene (izuzev ako je bolesnik u barbituratnoj komi ili hipotermiji). Na definitivnu moždanu smrt ukazuju: odsustvo električne aktivnosti na EEG-u, odsustvo disanja, ugašena reakcija ženica na svetlost, ugašeni refleksi moždanog stabla (korneal-ni, okulocefalni, okulovestibularni).
Klinička slika se manifestuje glavoboljom, konfuznošću, komom, posthipoksičnim sindromima (perzistentna koma ili stu-por, demencija sa ili bez ekstrapiramidne simptomatologije, vizuelna agnozija, par-kinsonizam, horeoatetoza, cerebelarna ataksija, intencioni ili akcioni mioklonus, Korsakoffljev amnestički sindrom).
Kod ovih bolesnika se može javiti i odložena postanoksična encefalopatija kod koje u kliničkoj slici dominiraju: apatija, konfuznost, preosetljivost, agitiranost ili manija. Jedan broj ovih bolesnika se sasvim oporavi, dok se kod nekih bolesnika zadrže ozbiljni mentalni i motorni poremećaji.
Dijagnoza se postavlja na osnovu podataka o hipoksičnom događaju. Terapija se svodi na smanjenje cerebralnih metaboličkih potreba kontinuiranom hipo-termijom 48 do 72 sata i primenom barbi-turata. Dexason 6-12 mg na 6 sati, kod epi napada Fenobarbiton 300 mg dnevno, klonazepam 8-12 mg dnevno, apsolutno mirovanje 10 dana. Ukoliko je reč o trovanju CO, pored navedenog, primeniti i hiperbaričnu oksigenaciju.
