POUNEUROPATIJE, dijagnoza, simptomi, lečenje i terapija
- intoksikacijske (alkohol, nikotin, olovo…),
- metaboličke (dijabetes, hepato-renalna insuficijencija, pernicioza), posttraumatske,
- kompresivne (protruzija diska, osteofitoze kod okoštavanja kičmenog stuba)
- postinfektivne,
- paraneoplastičke,
- u sklopu sistemskih bolesti (npr. reumatoidni artritis),
- ostale.
Simptomi polineuropatije obično nastaju postepeno, kao motorički, sen- zorni ili vegetativni ispadi. Najčešće su mešane senzo-motorne polineuropatije, posebno kod dijabetesa: smanjena gruba motorna snaga, parestezije, žarenje, utrnulost, bolna osjetljivost na pritisak. Tipična je distribucija ispada tipa „čarapa i rukavica”. Zbog poremećaja senzorijuma otežan je i hod. Za- hvatanje autonomnog nervnog sistema manifestuje se u težim slučajevima inkontinencijom urina i stolice, pojavom impotencije, preznojavanjem itd.
Dijagnoza se postavlja EMNC ispitivanjem. Lečenje se sastoji od me- dikamentozne terapije, fizikalne terapije, rede i hirurških intervencija (npr. kad postoji vertebrogena polineuropatija). Lekovi izbora su analgetici, uključujući i karbapin i pojedine antidepresive, zatim neuroprotektivne po- livitaminske kombinacije (Beviplex) ili monovitaminska terapija (B12), alfa- lipoinska kiselina (ALA) itd. Korisna fizikoterapijska metoda, koja se uz sve jeftinije aparate može primenjivati i u kućnim uslovima, jeste TENS, transkutana elektro-neuro stimulacija.
Prognoza metabličkih i toksičkih polineuropatija koje su najčešće kod pacijenata na nivou primarne zdravstvene zaštite podjednako je diskutabilna kao i ishod lečenja primarnih bolesti.
