Labirintitis

Labirintitis je zapaljenje membranoznog i koštanog labirinta. Najčešće je timpano-geni (otogeni) i nastaje kao komplikacija akutnog ili hroničnog otitisa. Prema kli­ničkom toku deli se na latentni ili manifest­ni, prema patoanatomskom substratu deli se na serozni, gnojni i nekrotični, a prema obimu zapaljenjskog procesa na cirkum-skruptni i difuzni.

Uzročnoci infekcije su isti kao kod ma-stoiditisa.

U toku akutnog otitisa bakterijski tok­sini prolaze kroz membranu okruglog prozora u labirint ili zapaljenje prelazi na labirint direktno zbog destruktivnog delo-vanja holesteatoma kod hroničnog oti­tisa. Patoanatomski substrat kod labirinti-tisa kao komplikacije akutnog otitisa je serozna, rede gnojna eksudacija u labi­rint, a kao komplikacija hroničnog otitisa to je osteomijelitis i nekroza koštanog la­birinta.

Klinička slika

Postoji latentni oblik bolesti koji je po obimu cirkumskriptni i nastaje kao kompli­kacija hroničnog otitisa i manifestni oblik.

Latentni oblik karakteriše:

1. pojava vrtoglavice samo na provokaci­ju: pritisak na tragus, povlačenje usne školjke ili pri toaleti uva aspiracijom,
2. supuracija iz uva može da bude prisut­na ali i ne mora,
3. nagluvost kao posledica hroničnog oti­tisa, ali nije obavezno,
4. pri inspekciji bolesnika zapaža se poja­va nistagmusa samo na provokaciju.

Manifestni oblik karakteriše:

1. dramatičan početak sa izraženom vrto­glavicom,
2. gađenje i povraćanje zbog nadražaja vagusa,

3- pogoršanje sluha može da bude naglo i do potpune gluvoće,

1. inspekcijom se zapaža obavezno prisu­stvo horizontalnog rotatornog nistag­musa,
2. bolesnik se zanosi na stranu obolelog uva ili uopšte ne može da ustane,
3. povišena telesna temperatura.

Dijagnoza

1. Pozitivna anamneza na akutno ili hro-nično zapaljenje uva.
2. Otoskopski i otomikroskopski zapaža se pojava sekreta u spoljašnjem slušnom hodniku kao i znaci hroničnog otitisa na bubnoj opni.
3. Ispitivanje spontanog nistagmusa po­kazuje njegovo prisustvo u početku bo­lesti ka obolelom uvu, a kasnije kada dođe do uništenja labirinta prema zdra­vom uvu. Kod latentnih oblika nistag-nus se javlja samo pri provokaciji od strane bolesnika ili lekara. Ispitivač mo­že provocirati nistagmus aspiracijom se­kreta iz obolelog uva kada se javlja nis-tagmnus ka zdravoj strani ili kompre­sijom vazduha u spoljašnjem slušnom hodniku kada se javlja nistagmus ka bolesnoj strani. Pojava vrtoglavice i nis­tagmusa pri spoljašnjoj provokaciji na­ziva se „znak fistule”

Diferencijalna dijagnoza

1. Apsces malog mozga.
2. Ukoliko bolesnik ima apsces malog mo­zga, hoda na širokoj osnovi (ataksija) a bez zanošenja ka obolelom uvu kao kod labirintitisa. Prisutni su drugi neurološki znaci (adijadohokineza, žarišni znaci).

3- Znaci povišenog intrakranijalnog priti­ska, bradikardija, bradipsihija, povra­ćanje bez muke i napora.

1. Otogeni meningitis.
   1. Razlikuje se od labirintitisa odsustvom nistagmusa, pojavom fotofobije i pozi­tivom meningealnih znaka.
   2. Neuronitis n. Vestibularis.
   3. Razlikuje se od labirintitisa odsustvom nagluvosti i urednim otoskopskim i oto­mikroskopski nalazom.
   4. Vrtoglavice drugog porekla (metabolič­ki poremećaji, vaskularni poremećaji, multipla skleroza, encefalopatije).

Terapija

1. Ukoliko je labirintitis komplikacija akut­nog otitisa, lečenje je paranteralna pri-mena antibiotika (Penicilina, Cefalospo­rina) uz paracentezu (incizija bubne op­ne).

1. Kod manifestnog oblika kao komplika­cije hroničnog otitisa terapiju što pre treba početi hirurškom intervencijom uz labirintektomiju i primenu antibioti­ka u cilju prevencije endokranijumskih komplikacija.
2. Kod latentnog, cirkumskriptnog obli­ka, terapija se sastoji u operaciji sred­njeg uva i to timpanoplastici ili radikal­noj trepanaciji.