Hemoragijski sindromi – sklonosti ka krvarenjima
Hemoragijski sindrom se ispoljava spontanim, produženim i/ili obilnim krvarenjem usled urođenog ili stečenog poremećaja hemostaze. Ponavljano krvarenje iz jednog lokusa (epstaksa, metroragija, melena, he-moptizije) najčešće nije uzrokovano poremećajem hemostaze već nekim lokalnim poremećajem. Međutim, ako se krvarenje javi iz dva ili više lokusa (tkiva ili organa) verovatnoća da postoji hemoragijski sindrom je 95% odnosno 99%.
Hemoragijski sindrom može biti urođen ili stečen. Sklonost ka krvarenju od detinjstva i pozitivna porodična anamneza ukazuju na urođeni poremećaj pe-mostaze. Negativni anamnestički podaci i iznenadni početak, najčešće, ukazuju na stečeni poremećaj. Hemoragijski sindrom nastaje zbog poremećaja: zida krvnog suda, primarne hemostaze, koagulacije i fibrinolize ili kao posledica veoma složenog stečenog poremećaja koji nastaje u jasno definisanim kliničkim stanjima i naziva se diseminovana intravaskularna koagulacija (DIK). Hemoragijski sindromi se dele na vaskularne, trombocitne, koagulacione i fibrinolizne hemoragijske sindrome.