Sindrom gornjeg medijastinuma
Pod pojmom sindrom gornjeg medijastinuma podrazumeva se skup znakova i simptoma koji nastaju usled kompresije ili opstrukcije gornje šuplje vene i istovremene kompresije traheje i/ili glavnog bronha. U odraslih se češće viđa izolovan sindrom gornje šuplje vene, dok su kod dece po pravilu oba poremećaja udružena. Klinička slika se razvija veoma brzo, praktično za nekoliko dana. Moguć je nagao smrtni ishod zbog kompresije vazdušnih puteva.
Etiopatogeneza
Uzrok su nehočkinski i hočkinski limfo-mi i akutna limfoblastna leukemija. Tumorska masa sačinjena od uvećanih medijasti-nalnih ili hilarnih limfnih čvorova i/ili timusa pritiska najpre na zid gornje šuplje vene, krvnog suda sa niskim intraluminal-nim pritiskom, a zatim i na bliske strukture – traheju i glavni bronh.
Klinička slika
Simptomi kompresije traheje su promu-klost, dispnea, ortopnea, bol u grudnom košu, a rede uznemirenost ili letargija, glavobolja, smetnje vida, osećaj pritiska u ušima i sinkopa. Tegobe se pojačavaju kada bolesnik leži na ravnom ili kada se savije.
Znaci kompresije gornje šuplje vene zavise od stepena smanjenja dotoka venske krvi iz glave, vrata i gornjih ekstremiteta. To su otok, plétora i cijanoza lica, vrata i gornjih ekstremiteta, ispunjenost suprakla-vikularnih jama (nekad tome doprinose i uvećani supraklavikularni limfni čvorovi), krvarenje na konjuktivama, stridor, op-struktivni nalaz na plućima, naglašen venski crtež na grudnom košu, prepunjenost krvnih sudova vrata, obilno znojenje.
Na radiografiji pluća vidi se tumorska masa u prednjem medijastrinumu, a nekad ple-uralni i perikardni izlivi i atelektaza. Radio-grafija može da pokaže i dislokaciju traheje.
Dijagnoza
Postavlja se lako, na osnovu tumorske mase na radiografiji pluća kod bolesnika sa opisanim znacima i simptomima. I pored toga, dešava se da se sindrom ne prepozna i da se sve opisane promene protumače greškom kao srčana insuficijencija.
Lečenje
Bolesnika ne stavljati u ležeći niti savijen položaj, izbeći lumbalnu punkciju, sedaciju i opštu anesteziju. Za uzimanje uzoraka krvi i infuziju bolje je koristiti donje ekstremitete. Započeti mere prevencije sindroma raspadanja tumora. Hitno je smeštanje u tercijerni centar pod nadzor pedijatrijskog onkologa i anesteziologa/in-tenziviste. Za postavljanje dijagnoze nekad je dovoljan pregled kostne srži, a ako ne, svakako treba pokušati biopsiju tumora u lokalnoj anesteziji u sedećem položaju. Ukoliko je reč samo o kompresiji gornje šuplje vene, što je veoma retko, anestezija nije kontraindikovana. Postojanje i ste-pen kompresije disajnih puteva najbolje se može proceniti kompjuterizovanom to-mografijom. Opisani su i uspešni operativni zahvati kod bolesnika sa kompresijom traheje, ali pod specijalnim uslovima i uz opsežne mere predostrožnosti. U pre-tećoj asfiksiji mogu se dati kortikosteroidi i/ili ciklofosfamid, jer dovode do brze lize malignih ćelija limfnog tkiva, ali samo u konsultaciji sa pedijatrom-onkologom. Važno je napomenuti da operativni zahvat kod ovih bolesnika u cilju odstranjivanja cele tumorske mase, čak i kada je moguć, nije potreban, jer se radi o tumorima koji su veoma hemo-senzitivni. Kontrolisane studije rađene u prošlosti jasno su pokazale da deca u kojih je tumorska masa odstranjena ne preživljavaju bolje od one koja su dobiljala samo hemioterapiju.