Šta je limfangitis (zapaljenje limfnih sudova)?
Limfni sistem se sastoji od brojnih limfnih sudova, žlezda i ostlih organa koji pomažu u normalnom funkcionisanju imunog sistema, prenošenju masti, proteina i ostalih sustanci kroz organizam. Infektivni agensi, poput bakterija i virusa cirkušu kroz ovaj sistem koji ih uništava, ali nekada može da dodje do pojave zapaljenja ovih sudova što se naziva limfangitis. Ovi mikroorganizmi najčešće vrše invaziju pomenutih sudova i imaju tendenciju širenja ka ostalim limfnim organima.
Patogeni ulaze u limfni sistem iz spoljašnje sredine prilikom povreda, ili intervencija, ali mogu da prodru i iz ognjišta hroničnih infekcija. Kada udju u limfni sistem, on ih najčešće eliminiše, a kada se to ne desi, onda dolazi do pojave zapaljenja limfnih sudova, odnosno limfangitisa, sa tendencijom širenja ka regionalnim limfnim sudovima.
Kod osoba kod kojih je imuni sistem potpuno normalan po pitanju funckionisanja, beta hemolitički streptokok grupe A se spominje kao najčešći izazivač limfangitisa. Takodje, kod infekcija Staphylococcus aureus bakterijom postoji veća predispozicija ka nastanku limfangitisa. Kao potencijalni izazivači spominju se Pseudomonas, Streptococcus pneumoniae, Pasteurella multocida, Aeromonas hydrophila.gram negativni bacili, gram negativne koke, Wuchereria bancroft (izazivač elefantijaze) i najčešći izazivač akutnog limfangitisa). Deca koja boluju od dijabetesa, osobe koje su na terapiji steroidima, oboleli od bolesti imunog sistema (HIV), pod nešto su većim rizikom da razvoji limfangitis.
Statistički podaci pokazuju da ne postoje tačni podaci o pojavi limfangitisa u opštoj populaciji. Takodje, ne postoje podaci o zastupljenosti limfangitisa medju rasama i medju polovima, mada pojedini autori navode da su osobe muškog pola pod nešto većim rizikom da razviju limfangitis.
Koji su simptomi i znaci limfangitisa?
- najčešće postoje crvene i tvrde trake pod kožom
- ove promene se protežu od mesta primarne infekcije ( apsces, inficirana rana, ili oblast pod celulitisom)
- kod uznapredovalih slučajeva, infekcija se može proširiti na okolno tkivo
- limfni čvorovi u okolini su otečeni, bolni i tvrdi na dodir
- kod dece može da dodje do pojave povišene telesne temperature sa groznicom
- izuzetno retko može da dodje do pojave otoka zahvaćenog ekstremiteta
Kako se postavlja dijagnoza limfangitisa?
Anamneza sa kliničkom slikom i objektivnim pregledom je dovoljna za postavljanje dijagnoze limfangitisa.
Od laboratorijskih analiza radi se analiza kompletne krvne slike sa leukocitnom formulom, a čest se uzimaju i bakteriološki briseva sa mesta primarne infekcije koji se šalju na mikrobiološku analizu.
Kulture krvi se rade ukoliko se sumnja da je došlo do širenja infekcije u sistemski krvotok.
Kako se leči limfangitis?
Lečenje limfangitisa podrazumeva adekvatnu antibiotsku terapiju.
Do rezultata mikrobiološkog brisa može se otpošeti sa antibioticima nešto većeg spektra dejstva.
Kao simpmatska terapija pomažu hladni, alkoholni oblozi, kao i pošteda zahvaćenog ekstremiteta.