BIFIDNII DUPLI URETERI, URETEROCELE IFUZIONISANI BUBREZI
Kada dva uretera izlaze iz duplih bubrega mogu da formiraju Y ili V segment i se ulivaju odvojeno u urinarni ili genitalni sistem, a u svim slučajevima se nazivaju dupli ureteri. Ovo je česta urođena i obično nasledna anomalija (slika 20.1). Ovakvi ureteri se često defektno ulivaju što je uzrok VUR, opstruktivnih lezija praćenih stazom i infekcijom ili nekontrolisanim mokrenjem.
Pet stepena normalne embriologije ureternog razvoja su:
– razvoj uretera iz Wolffovog kanala,
– kaudalna migracija ureternog ušća,
– ekspanzivan razvoj vezikoureternog kanala,
– nefrogeno stablo i blastema iz kojih se bubrezi razvijaju,
– atrofija Wolffovih i Mtillerovih kanala.
Ureterni pupoljak određuje oblik i veličinu uretera, pelvisa, kaliksa i bubrežnih duktusa. Tako se iz njega može razviti veći ili manji od normalnog, deformisan, bifidni ili dupli sistem, razdvajanjem ureternog pupoljka.
Klinička slika Simptomatologiju bifidnih i duplih uretera čine: infekcija, inkontinencija, dizurija, “dribling” urina, suprapubični i lumbalni bol. Dijagnoza se potvrđuje na osnovu nalaza ultrazvuka, IVU, MCUG, retrogradne pijelografije, a za ureter gornjeg pola perkutanom anterogradnom urografijom. Obično se kao patološki supstrat nalaze VUR u donjem polu, a opstrukcija uretera za gornji pol bubrega. Osim toga, ektopično ulivanje uretera distalno od sfinktera je uzrok inkon-tinencije, odnosno kapanja – “driblinga” urina, iako pacijent mokri u regularnim intervalima. Diferenci-jalna funkcija segmenata bubrega se dijagnostikuje radioizotopskim metodama.
Lečenje. Ako je jedan od uretera duži ili širi od normalnog kalibra, praćen infekcjijom ili VUR-om, indikovana je hirurška rekonstrukcija. Dugotrajna antibi-otska terapija u niskim dozama daje se preventivno pre i neposredno posle operacije. Ureteroureterna anastomoza je češće indikovana od reimplantacije, kada je jedan ureter normalan. Nefroureterektomija ili heminefrektomija su indikovane kod hipo-funkcije segmenta.
Reimplantacija duplih uretera se najčešće vrši, bez njihove separacije ako su oba dovoljno dugačka, formiranjem novog intramuralnog ležišta za oba uretera. Pacijenti u kojih orificijum ektopičnog uretera leži u gornjoj trećini uretre su konti-nentni, jer se urin preliva nazad u bešiku. Takvi ureteri su obično dilatirani i u 20% slučajeva su refluksivni. U nekih žena orificijum leži u distalne dve trećine uretre ili iza nje. Tada urin nekontrolisano kaplje, a pacijent inače normalno urinira u regularnim intervalima.
