Maligni tumori spoljašnjeg ušnog kanala
Spoljašnje uho se sastoji od ušne školjke i spoljašnjeg ušnog hodnika. Sa druge strane, spoljašnji ušni hodnik se sastoji od hrskavičavog i koštanog dela koji obloženi kožom i protežem se sve do bubne opne gde počinje šupljina srednjeg uha.
Maligni tumori spoljašnjeg ušnog hodnika mogu da nastanu od bilo koje strukture koja se nalazi u njegovom sastavu (karcinom pločastoslojevitih ćelija, adenokarcinom, hondrosarkom, osteosarkom), ali se ubedljivo najčešće u kliničkoj praksi nalaze karcinomi porekla pločastoslojevitog epitela, ili bazocelularni karcinomi na samom ulazu u slušni hodnik, mada su svi ovi tumori dosta retki.
Zašto dolazi do pojave ovih tumora nije u potpunosti poznato ali postoje pretpostavke i delovanju hroničnog zapaljenja, kao kod ekscema, nekih infekcija (bakterijskih i gljivičnih), trauma, stranih tela, delovanju zračenja…
Statistički podaci o broju novoobolelih od ove vrste tumora na godišnjem nivou nedostaju, ali su u pitanu retke promene. Takodje, osobe muškog iženskog pola su podjednako pogodjene, a nešto se češće javljaju u starijoj populaciji.
Koji su simptomi i znaci malignih tumora spoljašnjeg ušnog hodnika?
- može se javiti sekret, često neprijatnog mirisa iz uha
- česta je pojava bola, svraba i zapušenosti uha
- ovi tumori polako rastu, pa dosta vremena pacijenti nemaju nikakve simptome
- moguća je pojava krvarenja iz uha (otoragija)
- kod zapuštenih slučajeva, postoji konduktivna nagluvost i gluvoća
- može doći do probijanja tumora u lobanju, što u velikoj meri pogoršava prognozu, ali je na svu sreću, ovo dosta retko, jer je slušnih hodnik uzak i pre toga dolazi do pojave simptoma
Kako se postavlja dijagnoza malignih tumora spoljašnjeg ušnog hodnika?
Anamneza sa kliničkom sloikom i objetkivnim pregledom od strane otorinolaringologa je dovoljna da se postavi sumnja na ove promene.
Definitivna dijagnoza se postavlja samo na osnovu biopsije i histopatološk analize uzorka.
Poželjno je načiniti skener (kompjuterizovana tomografija) i nuklearnu magnetnu rezonancu lobanje kako bi se utvrdila raširenost procesa.
Kako se leče maligni tumori spoljašnjeg ušnog kanala
Lečenje je hirurško, a operacije su najčešće bespoštedne. Potrebna je adjuvantna zračna terapija.
