Muskarinski sindrom
Ovaj sindrom nastaje nakon trovanja gljivama koje sadrže veće količine muskarina, inače najčešćeg otrova gljiva.
To su točirnjače (Clytocbe) i mnogocepače (Inocybe).
Klinička slika trovanja ispoljava se posle kratkelatencije, već za nekoliko minuta do 2 sata nakon obroka, a izazvana je jakom muskarinskom stimulacijom parasimpatikusa.
Nastaju izrazita hiperhidroza, pojačano lučenje pljuvačke i suza, mioza (suženje zenica), bronhospazam, bronhijalna hipersekrecija, hipotonija, bradikardija, muka, gađenje, povraćanje, abdominalne kolike praćene prolivom, vrtoglavica, pomućenje senzorijuma, a ponekad konvulzije i koma.
Kod ingestije većih količina gljiva može biti ugrožen život. Mada pacijenti mogu da umru posle nekoliko sati, uz adekvatnu terapiju moguć je oporavak za 24 sata.
Dramatična slika i brza progresija trovanja zahtevaju što raniju i izdašnu primenu parasimpatolitika (atropin).
U doziranju atropina upravljamo se prema ispoljenosti parasimpatomimetskih simptoma bolesti: 1-2 mg i.m. u razmacima od 30 minuta do iščezavanja simptoma. Ostala terapija je simptomatska.