Šta su benigni tumori pluća?
Benigni tumori pluća mogu da budu različitog porekla. Tumori benignog porekla u pućnom tkivu mogu da budu papilomi, polipi, fibromi, lipomi, leiomiomi, hondromi, sklerozirajući hemagniomi, hamartomi, teratomi, ksantomi, adenomi… Gotovo bio koje tkivo koje se nalazi uplućima može da dovede do razvoja benignih tumorskih promena.
Iako benignu tumori pluća ne mogu da metastaziraju, mogu da predstavljaju značajan zdravstveni problem, jer mogu da prouzrokuju opstrukciju (začepljenje disajnih outeva) pluća, da dovode do javljanja pneumonije, atelektaze i hemoptizija.
Ne treba zaboraviti da svaki benigni tumor ima odredjeni maligni potencijal. Tačan uzrok nastanka benignih tumora u plućima nije u potpunosti poznat. Pretpostavlja se da izloženost nekim supstancama, pušenje, odredjene bolesti pluća mogu da doprinesu razvoju ovih tumora.
Statistički podaci pokazuju da benigni tumori pluće predstavljaju oko 15% svih tumora pluća, kao i 2% primarnih tumora na plućima. Tačna incidenca nije u potpunosti poznata, jer je veliki broj ovih tumora potpuno bez simptoma i ne predstavlja nikakav zdravstveni problem za pojedinca. Prosečno vreme kada se ovi tumori dijagnostikuju je oko 50 godina starosti, ali se mogu javiti u bilo kom uzrasnom dobu.
Kako se manifestuju benigni tumori pluća?
Kliničke manifestacija tumora u plućima zavise od njegove lokalizacije i veličine. Veliki procenat ovih tumora je potpuno asimptomatski.
Najčešće su simptomi i znaci benignih tumora plućima
- trajan i uporan kašalj
- osećaj pištanja i šištanja (vizing) u plućima
- osećaj otežanog disanja i nedostatka daha (dispneja)
- hemoptizije (iskašljavanje krvi)
- povišena telesna temperatura
- benigni tumori pluća mogu da se komplikuju pneumonijom
- postoji šansa da benigni tumori pluća maligno alterišu
Kako se postavlja dijagnoza benignih tumora pluća?
Anamneza sa kliničkom slikom i objektivnim pregledom u velikoj meri pomaže da se postavi dijagnoza benignih tumora pluća.
Rendgenski snimak grudnog koša u dve projekcije pomaže da se postavi dijagnoza.
Od laboratorisjkih ispitivanja poželjno je načiniti kompletnu krvnu sliku sa biohemijom i statusom elektrolita.
Može se načiniti ispitivanje sputuma i tuberkulinski testovi kako bi se isključilo postojanje tuberkuloze.
Funkcionalna ispitivanja pluća (spirometrija) pomaže da se ustanovi stepen oštećenja plućne funkcije.
Skener (kompjuterizovana tomografija) i nuklearna magnetna rezonanca definitivno postavljaju dijagnozu benignih tumnora pluća.
Bronhoskopija (posmatranje unutrašnjosti disajnih puteva posebnom sondom sa kamerom), torakoskopija i biopsija sa uzimanjem uzroka tkiva za histopatološki pregled postavlja definitivnu dijagnozu benignih tumora pluća.
Kako se leče benigni tumori pluća?
Benigni tumori pluća mogu da se prate redovnim redngenskim snimcima I bronhkoskopijama.
Ukoliko se tumor uveća duplo za godinu dana praćenja, potrebno je njegovo lečenje.
Jedina metoda izbora u lečenju benignih tumora pluća predstavlja hirurško odstrranjivanje tumora, ili delova pluća. Veoma retko, tumori toliko porastu i destruišu normalno tkivo da je potrebno otklanjanje velikih delova čitavih plućnih režnjeva i krila.
Endoskopska resekcija je rezervisana za tumore koji se nalaze u disajnim putevima.
Poželjno je da se načini redngenski snimak na svaka tri meseca u toku prve godine nakon operacije, na svakih 6 meseci u toku druge godine nakon operacije, i nakon toga, jednom godišnje.
