Pnemonija kod imunokompromitovanih pacijenata (zapaljenje pluća kod oštečenja imuniteta)
Imunokompromitovani bolesnici imaju teško oštećen celularni ili humoralni imunitet osnovnom bolešću ili citotoksičnim lekovima koji se koriste u lečenju malignih tumora čvrstih organa, mijeloproliferativnih poremećaja, kod transplantacije organa i osoba sa sindromom stečene imunodeficijencije (AIDS). U takvih osoba infekcija donjih disajnih puteva predstavlja čest uzrok morbiditeta i mortaliteta.
Pneumonije čine 60% svih infekcija kod ovih bolesnika. U izvesnoj meri, prevalenca različitih tipova pneumonija zavisi od prirode imunosupresije. Bolesti koje dovode do teških poremećaja ćelijskog imuniteta praćene su aktivacijom tuberkuloze ili drugih mikrobakterijskih oboljenja.
Osobe u kojih je izvršena splenektomija (odstranjenje slezine) sklone su infekcijama izazvanim pneumokokom i meningokokom. Gram-negativne pneumonije česte su u svih imunosuprimiranih bolesnika i obično se izoluje više patogenih bakterija, kao što su: Pseudomonas, Klebsiella, Enterobacter, Escherichia coli, Proteus i Bacteroides. Neki mikrobi izazivaju pneumonije isključivo kod imunokompromitovanih bolesnika, mada se mogu izolovati i kod zdravih osoba. Tu spadaju citomegalovirus, Candida, Aspergilus i Pneumocystis carinii.
Koji su simptomi pneumonija kod imunokompromitovanih pacijenata?
U kliničkoj slici posebno je upadljiva visoka temperatura, kao najčešći ili jedini simptom – nema kašlja, iskašljavanja, leukocitoze.
Kako se postavlja dijagnoza?
Na radiogramu grudnog koša vide se nove infiltracije. Kod takvih bolesnika obavezno se sprovode mikrobiološka ispitivanja sputuma, hemokultura, a nekada se koriste i agresivne procedure – za dobijanje biološkog materijala i postavljanje korektne dijagnoze pre početka antimikrobne terapije.
Lečenje
Dok se ne utvrdi etiološka dijagnoza, sprovodi se kombinovana antibiotska terapija, koja pruža širok spektar aktivnosti, a čine je cefalosporini III generacije ili hinolonski preparati plus antistafilokokni antibiotik ili antipseudomonasni penicilin i aminoglikozid.
