Kako se leči karcinom pluća?

Mogućnosti lečenja karcinoma bronha su ograničene. Preovlađuje mišljenje da polovina bolesnika u momentu postavljanja dijagnoze već ima sistemske metastaze.

Kod nemikrocelularnog karcinoma, najviše šansi za produženje života bolesnika pruža operacija, manje zračenje, dok je efekat citostatske terapije slab.

Kod mikrocelularnog karcinqma, osnovni terapijski pristup je hemoterapija, koja se može kombinovati sa zračenjem.

Uslove za hirurško lečenje, uprkos sve boljoj dijagnosticj ima najviše 15 do 20% bolesnika.

Petogodišnje preživljavanje kod operisanog 1. stadijuma iznosi oko 50%. Prognoza je znatno lošija kod nalaza metastaza u limfnim žlezdama medijastinuma. Lečenje se postoperativno može nastaviti zračenjem ih citostaticima. Recidiv bolesti se, i posle radikalne operacije, najčešće javlja u vidu sistemskih metastaza.

Radioterapija je osnovni metod lečenja neoperisanih karcinoma bez sistemskih metastaza. Radikalna doza zračenja iznosi 60 Gy. Manje doze se primenjuju u palijativne svrhe, da bi se smanjio bol kod Pancoast sindroma, metastaza u kostima i kičmi, palijaciji simptoma metastaza u CNS, kod sindroma gomje šuplje vene i dr.

Citostatska terapija kod nemikrocelularnih karcinoma je graničnog značaja, s povoljnim efektom u oko 20% bolesnika.

Lečenje mikrocelularnog karcinoma vrši se prvenstveno sistemskom hemoterapijom, kojom se može postići potpuna regresija tumora, mada privremena. Koriste se različite kombinacije citostatika radi povećanja efekta a redukcije toksičnosti. Citostatici koji su pokazali najveći učinak su ciklofosfamid, doksorubicin, etopozid, cisplatina i vinkristin. Rezultati su nešto bolji ako se hemoterapija kombinuje sa zračenjem.

Pokušaji s imunoterapijom nisu dali zadovoljavajuće rezultate.